Ketamine
.
Ketamine werd in 1962 uitgevonden in de zoektocht naar alternatieven voor PCP door Calvin Stevens in Parke Davis Lab. In 1965 werd ontdekt dat het gebruikt kan worden als verdovingsmiddel voor mensen en dieren. Het geeft een zogenaamde dissociatieve analgesie: patiënt lijkt wakker, maar reageert niet op pijnprikkels. Medisch gebruik. Ketamine wordt nog steeds gebruikt bij kinderen en oudere mensen omdat het in verhouding tot andere anesthetica veel minder de ademhaling onderdrukt. Omdat bij het bijkomen uit de narcose ook hallucinogene bijverschijnselen merkbaar kunnen worden, wordt het middel vaak samen met een benzodiazepine toegediend om hallucinaties te voorkomen of te onderdrukken, bij de diergeneeskunde wordt vaak ketaval gebruikt, een combinatie van de benzodiazepine Diazepam (Valium) en ketamine. Nieuw onderzoek Sinds 2000 staat ketamine in de belangstelling vanwege zijn antidepressieve werking. Uitbehandelde patiënten kregen ketamine per infuus. Bij twee derde van de patiënten halveerden de klachten, bij 50% hield dit effect een week aan. Bijzonder was dat de antidepressieve werking al na 2 uur optrad, in tegenstelling tot vrijwel alle andere antidepressiva, waarbij men een aantal weken op het effect moet wachten. Ketamine verandert de prikkeloverdracht via de NMDA-receptor. Inmiddels is er een bescheiden hoeveelheid bewijs die aantoont dat deze receptor een rol speelt bij depressie. Er is momenteel vrij veel belangstelling voor ketamine als antidepressivum in de reguliere geneeskunde en ook voor andere stoffen met een vergelijkbaar effect op de NMDA-receptor.
 Recreatief gebruik10 ml flesje Ketamine.
In doseringen lager dan gebruikt voor narcose, wordt ketamine ook als drug gebruikt, het wordt dan Karel, Special K, of Keta genoemd. Ketamine wordt meestal gesnoven, maar sommige gebruikers nemen het ook oraal, rectaal of spuiten het in. Om het middel te kunnen snuiven wordt een medische ketamine oplossing, bedoeld voor injectie, uitgekookt of ingedampt totdat een kristallijn poeder overblijft. Lagere doseringen maken de gebruiker dromerig, hogere doseringen kunnen leiden tot een K-Hole, waarbij de gebruiker zich amper bewust is van zijn omgeving en moeilijk of niet kan bewegen. Lage doses ketamine worden ook als party-drug gebruikt, waarbij de lichte dromerigheid en verzwakking van lichamelijke prikkels de gebruiker toelaten meer in de muziek op te gaan. Hogere doses zijn psychedelisch van aard en vereisen dat de gebruiker gaat liggen omdat bewegingen, evenwicht en tastzin sterk verstoord worden door de verdovende eigenschappen van de stof. De stof wordt dan ook geclassificeerd als dissociatief psychedelicum, omdat het de gebruiker losmaakt van de waarnemingen van zijn lichaam.
Als ketamine gespoten wordt, wordt dat vaak intramusculair gedaan: de werking is dan milder en gradueler dan bij intraveneuze toediening. Bij intraveneuze injectie is de gebruiker vaak al in de K-Hole voordat hij de naald kan verwijderen, hetgeen risico's met zich meebrengt. De K-Hole wordt beschreven als een transcendentale droomwereld waarover gebruikers soms zeggen dat zij daar God of entiteiten ontmoeten. De beschrijving van een K-hole komt sterk overeen met die van een bijna-doodervaring. Dit kan een zeer heftige en ook angstaanjagende ervaring zijn.
De effecten van ketamine zijn kortdurend, waarbij injectie het kortst en orale inname het langst duurt, met een maximum van enkele uren. Ketamine is een van de weinige psychedelische drugs die verslaving kunnen veroorzaken.
 Risico’s
Regelmatig ketamine gebruik kan er toe leiden dat het geheugen minder goed functioneert. Deze bijwerking kan aanhouden tot tenminste 3 dagen na het laatste gebruik. Of een periode van abstinentie (onthouding) leidt tot herstel van de geheugenfuncties, moet nog onderzocht worden. Gedurende een K-hole ervaring is het geheugen ernstig verstoord. Uit proeven met muizen blijkt dat het gelijktijdig gebruik van ketamine met ïcocane en/of methamfetamine schadelijk is voor de hersenen.
Ongeveer een derde van de regelmatige gebruikers ontwikkelt lichamelijke klachten; voornamelijk hevige buikpijn (“K-kramp”) en gevoel van blaasontsteking.
Doordat ketamine ook vaak in vaste vorm als wit kristalachtig poeder word verkocht is het natuurlijk niet denkbeeldig dat je denkt een snuif coke te nemen maar vervolgens in dromenland verzeild raakt!
 



​

Klik hier om te bewerken.